- Proszę się uspokoić i ustawić do kolejki, jestem tu sam wiec wiadomo nie ogarnę tak podczas gdy będziecie nieustawieni. Więc proszę się ustawić do kolejki. - rzekłem do ludzi odwiedzających sklep. Niewidocznie pod ladom leżała zmyślna broń stworzona prze ze mnie. Tym razem stworzyłem flet wystrzeliwujący pociski usypiające na wszelki wypadek gdyby ktoś na wszelki wypadek gdyby ktoś z broniom zrozumiał mój przekręt, a za mną stały drzwi ewakuacyjne do szybkiej ucieczki gdyby zaatakował mnie rozwścieczony tłum ludzi. Byłem bardzo zadowolony z ruchu w sklepie.

Byłem przerażony lecz postanowiłem zachować zimną. Nie chciałem stracić dzisiejszego utargu. Myślałem co zrobić. Wiedziałem, że nie mogę uciec wyjściem ewakuacyjnym gdyż został bym wtedy postrzelony. Postanowiłem nie zauważalnie chwycić po swoją broń. Miałem już ją w rękach.
- Do puki nazywa się Boyyaki nie będę dawać się okradać. Przez ciebie straciłem klientów! - krzyknąłem odwracając się szybko i dmuchając we swoją broń przypominającą flet. Miałem nadzieje, że strzała usypiająca trafi w złodzieja.

-Tak udało się jednak ja też dostałem. - rzekłem wesoły zwijając się w bólu. Szukałem ręką apteczki. Wiedziałem, że gdzieś musi być tu gdyż przepisy BHP zabroniłyby mi bez niej otwierać sklep. Miałem wielkie nadzieję, że je znajdę.

Uśmiechnąłem się jak gdyby nic się nie stało.
- Ależ oczywiście. W czym mogę służyć? - rzekłem uśmiechnięty byłem szczęśliwy, że ten wypadek nie zniszczy mi działalności.

- Hmm elektryczną? Gdzie ona była? O znalazłem. Może być czarna? - pytałem się klienta po czym zapakowałem ją w karton.
- Należy się 5.999$. - podałem cenę klientowi.

- Zapraszam ponownie! - powiedziałem entuzjastycznie do wychodzącego klienta. Byłem bardzo uradowany z powodu zarobionych pieniędzy. Miałem nadzieję, że zarobię ich jeszcze więcej.

Zdziwiłem się bardzo tą wizytą. Przed otwarciem sklepu wszystko załatwiłem postanowiłem, że pokaże swój jeden z fałszywych dowód na wypadek takiej wizyty.
- Proszę. - powiedziałem grzecznie podając dokument policji.

- Hmmm... a to pewnie ktoś z klientów tu wniósł przez przypadek. Może to ten przestępca, który napadł dzisiaj na mój sklep. Wiedzą panowie jeszcze dzisiaj nie sprzątałem. - rzekłem śmiejąc się. Tak naprawdę kłamałem musiałem trochę jej zostawić podczas kończenia ostatnich instrumentów. Nie mogłem w nich strzelić pociskami usypiającymi gdyż tak czy siak by się później obudzili i tu wrócili. Jak coś pójdzie nie tak ucieknę wyjściem ewakuacyjnym, które jest za mną, ucieknę moim nowym robotem, którego tam robiłem i wysadzę budynek. Jeśli policjanci przeżyją będą znać fałszywe imię i nazwisko. Jednak może nie będę musiał tego wszystkiego robić.

- To się stało jakieś 10 minut temu udało mi się go oszołomić. Właśnie miałem dzwonić ubiegli mnie państwo. Leży tam, śpi. - rzekłem wskazując na leżącego człowieka.